ریشه خشونت پلیس فرانسه علیه معترضان
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۲۲۱۶
به گزارش جماران، یورونیوز در گزارشی نوشت: پلیس فرانسه یکی از مسلح‌ترین پلیس‌های اروپا است که انواع وسایل همچون انواع نارنجک‌ها، گاز اشک‌آور و انواع سلاح‌های دستی غیرمرگبار همچون اسلحه «فلش بال» را در اختیار دارد؛ حتی گاه ابزاری که در زمرۀ تجهیزات جنگی طبقه‌بندی می‌شوند.
پلیس می‌گوید که در جریان برگزاری اعتراضات سراسری در کشور، از این ابزار برای «حفظ نظم» استفاده می‌کند اما منتقدان عملکرد پلیس معتقدند که میزان استفاده ماموران قانون از این ابزار «بیش از حد» است و منجر به تشدید خشونت نیروهای پلیس در مقابل معترضان شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نهادهای حقوق بشری از جمله سازمان ملل، شورای اروپا و عفو بین‌الملل نیز پیش از این به رفتار خشونت‌آمیز پلیس فرانسه در مقابل معترضان بویژه در جریان اعتراض‌ها به اصلاحات قانون بازنشستگی در سال جاری میلادی انتقاد داشته‌اند.
این انتقادات بویژه در زمانی مطرح می‌شود که به گفتۀ سباستین روشه، پژوهشگر متخصص دربارۀ عملکرد پلیس در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه، بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا مدتهاست سیاستهای کاهش تنش را به اجرا گذاشته‌اند و از لحاظ نظری با مسئولیت پذیری بالاتر و تسلیحات کمتر در مقابل معترضان عمل می‌کنند.
او می‌گوید: «تفاوت زیادی بین عملکرد فرانسه و همسایگان بزرگ اروپایی این کشور وجود دارد؛ حتی کشورهایی که با اعتراضات گسترده مردمی مواجه هستند.»
از نظر کارشناسان، عناصر متعددی بر این شیوۀ عملکرد پلیس فرانسه تاثیر گذاشته است؛ ازجمله سابقۀ استعماری این کشور و پیامدهای اعتراضات دانشجویی-کارگری مه ۱۹۶۸ میلادی در فرانسه.
روشه همچنین به این موضوع اشاره دارد که تجهیزات پلیس فرانسه از جمله نارنجک، ماشین‌های آب‌پاش، گاز اشک آور، باتوم و تونفا و اسلحه گرم، تقریباً مسبب تمام صدمات وارده به معترضان در جریان اعتراضت اخیر در این کشور بوده است.
گزارش وبسایت «dhunespoliciers.fr» نیز حاکی از آن است که از نوامبر ۲۰۱۸ میلادی و آغاز جنبش جلیقه‌زردها، استفاده از اسلحه‌های «فلش بال» منجر به زخمی شدن ۶۲۰ نفر و قطع عضو دائمی در ۲۹ نفر شده است و ۲۸ درصد قربانیان خشونت پلیس در این اعتراضات نیز از ناحیه سر هدف قرار گرفته شده‌اند.
اگرچه فرانسه تنها کشوری در اروپا نیست که به این سلاح‌ها مجهز است اما در مقایسه با دیگر دموکراسی‌های قدیمی اروپایی، یک ناهنجاری محسوب می‌شود و زرادخانه پلیس فرانسه در مقایسه با بریتانیا، آلمان و کشورهای اسکاندیناوی که از سلاح برای متفرق کردن معترضان استفاده می‌کنند بسیار بزرگتر است.
روشه می‌گوید: «آلمانی‌ها از ماشین‌های آب‌پاش برای عقب راندن معترضان استفاده می‌کنند و این ابزار اصلی آنها است. انگلیسی‌ها ماشین آب‌پاش ندارند زیرا معتقدند که این شیوه خطرناک و گران است. کشورهای اسکاندیناوی نیز نارنجک و گلوله پلاستیکی ندارند.»
گاز اشک آور در جریان اعتراضات الجزایر
پژوهشگران بر این باورند که میان تاکتیک‌های امروز پلیس فرانسه با رفتارهای این کشور در دوران استعمار همچنین اعتراضات می ۱۹۶۸ میلادی ارتباط وجود دارد و در واقع تسلیحاتی که امروز نیروی پلیس در مقابل معترضان استفاده می‌کند، پیش از این در دوران استعمار «آزمایش» شده است.
متیو ریگوست، پژوهشگر علوم اجتماعی و نویسنده کتاب «سلطه پلیس» نیز معتقد است که استعمار حتی فراتر از قدرت زرادخانه این کشور بر عملکرد پلیس فرانسه تاثیر گذاشته است.
از نظر او، مدل رفتاریِ خشن پلیس فرانسه در حال حاضر را می‌توان همان مدل رفتاری در سرزمین‌های استعمار شده دانست که اکنون وارد خاک این کشور شده و دوباره با هدف مقابله با معترضان به آن شکل جدیدی داده شده است.
به این ترتیب مدل‌های رفتاری کنونی پلیس اگرچه دقیقا همان مدل‌های استعماری نیستند اما پیوندهایی جدی با آنها دارند و به بیانی دیگر، تداوم همان مدل‌ها هستند.
بطور مثال دولت فرانسه پس از تظاهرات مه ۱۹۶۸ میلادی واحد «ولتیگر» (Voltigeurs) را تشکیل داد؛ یک نیروی پلیس تخصصی موتورسوار که بسیاری آن را نمونه اولیه «تیپ سرکوب» (Brav-M) می‌دانند؛ واحد موتوری که متهم به خشونت بیش از حد علیه معترضان در جریان اعتراضات اخیر در این کشور بوده است.
«هیچ تعریف قانونی از نظم وجود ندارد»
سباستین روشه نیز معتقد است که تفاوت اصلی بین فرانسه و کشورهایی مانند آلمان و بریتانیا در این است که در حالی که دست‌کم از لحاظ تئوری پلیس کشورهای آلمان و بریتانیا خواستار کاهش تنش در اعتراضات هستند، در فرانسه تحت عنوان «حفظ نظم» پلیس آماده است که سطح خشونت خود را متناسب با رفتار معترضان افزایش دهد.
پلیس می‌گوید این کار را برای «حفظ نظم عمومی» انجام می‌دهد اما «نظم» یک اصطلاح ذهنی است و جای زیادی برای تفسیر باقی می‌گذارد.
از نظر او «هیچ تعریف قانونی از نظم وجود ندارد» و به همین دلیل نیز اکنون این سوال مطرح است که آیا پلیس فرانسه واقعاً مطابق با قوانین عمل می‌کند یا خیر.
بطور مثال پلیس موظف است که در جریان اعتراضات امکان فعالیت خبرنگاران را فراهم کند و حتی خبرنگاران باید از حمایت بیشتری برخوردار باشند؛ اما روشه می‌گوید: «آنچه ما دیدیم برعکس بود. گاه خبرنگارانی که فیلمبرداری می‌کردند تهدید شدند، به زمین خوردند و وسایل آنها توسط پلیس آسیب دیده یا شکسته شده است.»
اتفاقی که برای «رمی بوئیزین» خبرنگار فرانسوی در جریان اعتراضات اخیر روی داد، یکی از این موارد نقض بود.
تصاویر منتشر شده از او در شبکه‌های اجتماعی که در حالی که روی زمین دراز کشیده بود با چماق مورد ضرب و شتم قرار گرفت و هنگامیکه لایو اینستاگرامی تهیه می‌کرد هدف «فلش بال» قرار گرفت، توجهات زیادی را جلب کرد.
وینسانت ویکتور، یکی از بنیانگذاران سایت «dhunespoliciers.fr» نیز می‌گوید: «آنچه واقعاً مشکل ساز است این است که ما حتی قبل از بروز مشکل نیز از زور و خشونت و وحشیگری استفاده می‌کنیم. این کاملا غیرقانونی است و در این وضعیت، هیچ تناسبی میان استفاده از زور با رفتاری که از معترضان دیده شده وجود ندارد.»
افشای فایل صوتی از خشونت‌های واحد موتوری پلیس فرانسه؛ مردم دست به کار پیچیدن طومار «براو-ام» شدند
با این وجود اریک هنری، نماینده ملی اتحادیه پلیس فرانسه می‌گوید که پلیس در جریان اعتراضات همیشه در محدوده قانونی خود عمل کرده است. او می‌گوید: «در این کشور تنها یک نیروی قانونی وجود دارد که وجودش نیز کاملاً ضروری است؛ نیرویی که قانون مجاز کرده است. بنابراین پلیس می‌تواند از خود یا از شرکت کنندگان در یک تظاهرات صلح‌آمیز محافظت کند. چیزی به نام خشونت پلیس وجود ندارد.»
دستگیری پیش از وقوع جرم
از نظر روشه و ریگوست، دستگیری‌های پیش از وقوع جرم و صرفا بر اساس «تصورات و احتمالات» موضوع دیگری است که باعث نگرانی می‌شود.
سلین ورزلتی، از مدیران اتحادیه کارگران «س‌ژ‌ت» فرانسه می‌گوید: «پلیس باید این هدف در تظاهرات حضور یابد که مسیر راهپیمایی را هدایت کند و به مردم اجازه دهد تا با خیال راحت تظاهرات کنند؛ تا از حق مردم برای اعتراض محافظت شود. اینها وظایف پلیس در جریان برگزاری اعتراضات هستند. اما امروز این تصور بصورت یک تصور غالب درآمده که دلیل حضور پلیس، دستگیری یا تهدید معترضان است.»
روشه نیز بر این نکته تاکید دارد که پلیس گاه از تاکتیک‌های ارعاب برای جلوگیری از حضور مردم در تظاهرات استفاده می‌کند؛ آنهم علیرغم اینکه در فرانسه «اعتراض» یک حق اساسی است.
تلاش‌های هماهنگ اروپایی
نکته نگران کننده دیگر اینکه، در اروپا تلاش‌های هماهنگ متعددی برای اصلاح تاکتیک‌های پلیس به اجرا گذاشته شده است. بطور مثال در سال ۲۰۱۰ میلادی دوازده کشور از جمله سوئد، آلمان، بریتانیا، دانمارک و اتریش در پروژه‌ای تحت حمایت اتحادیه اروپا به نام «GODIAC» شرکت کردند تا عملکرد پلیس و شیوه ارتباط آنها را در جریان اعتراضات ارتقاء دهند.
این پروژه برای مدت سه سال نیز گروه‌های مطالعات میدانی، کارگاه‌ها و سمینارهایی را برگزار کرد و از این مسیر به آموزش نیروهای پلیس برای آینده پرداخت. اما فرانسه در این طرح شرکت نکرد.
روشه معتقد است که نیروی پلیس فرانسه دچار مشکل «برتر بینی» هستند. او می‌گوید: «اگر به سخنان سران پلیس و سیاستمداران گوش دهید، فکر می‌کنند بهترین‌های دنیا هستند. و اینکه از آنجایی که آنها بهترین‌های جهان هستند، نیازی به یادگیری از دیگران ندارند.»
روشه معتقد است «اصلاح» چنین فرهنگی که در یک فضای بسته تقویت می‌شود، بسیار دشوار است.
منبع: جماران
کلیدواژه: زلزله ترکیه و سوریه اعتراضات در فرانسه زلزله ترکیه و سوریه جریان اعتراضات مقابل معترضان عملکرد پلیس پلیس فرانسه وجود ندارد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۲۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موج حمایت از غزه در آمریکا به راه افتاد/ گسترش اعتراضات و بازداشت گسترده اساتید و دانشجویان
به گزارش جماران، اعتراضات دانشجویان حامی حقوق فلسطینی‌ها روز پنجشنبه ۲۵ آوریل (۶ اردیبهشت) در حالی به شمار بیشتری از دانشگاه‌های ایالات متحده گسترش یافت که پلیس روند برچیدن چادرهای تحصن‌کنندگان را آغاز کرده و به نظر می‌رسد صبر مقامات رو به اتمام است.
به درخواست روسای شماری از دانشگاهها، افسران ضد شورش پلیس با استفاده از گاز اشک‌آور به تعدادی از دانشگاهها وارد شده‌اند تا مانع از تحصن دانشجویان شوند.
بیش از ۲۰۰ معترض روز چهارشنبه و بامداد پنجشنبه در دانشگاه‌های« لس‌آنجلس، بوستون و آستین، تگزاس» (جایی که حدود ۲ هزار نفر در روز پنجشنبه تجمع کرده بودند) دستگیر شدند.
روز پنجشنبه پلیس آمریکا با یورش به تظاهرات همبستگی با نوار غزه در دانشگاه «اموری» در شهر «آتالانتا» در ایالت «جورجیا» شماری از اساتید و دانشجویان را بازداشت کرد.
پلیس همچنین در حمله به معترضان به آنها تعدی کرد و از گلوله های پلاستیکی و گاز اشک آور نیز استفاده کرد.
تصاویری در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که نشان می دهد پلیس به «نویل مکاوی» رئیس بخش فلسفه و«کارولین ووهلین» استاد اقتصاد دانشگاه اموری را در پی مشارکت شان در تظاهرات حمله کرده و آنها را با خشونت بازداشت می کند. معترضان خواستار آتش بس فوری در نوار غزه و توقف حمایت آمریکا از رژیم اسرائیل هستند.
صحنه هایی نیز از برخورد خشونت بار با ووهلین استاد اقتصاد دانشگاه اموری و انداختن وی روی زمین قبل از بازداشت اش منتشر شده است این در حالی است که وی به نیروهای پلیس گفته است که استاد دانشگاه است.
همچنین تصاویری از حمله پلیس با گلوله های پلاستیکی به معترضان در دانشگاه اموری را نشان می دهد.
رسانه های آمریکایی نیز گزارش دادند که نیروهای پلیس برای متفرق کردن معترضان در دانشگاه اموری به سمت دانشجویان و اساتید گلوله های پلاستیکی و گاز اشک آور شلیک کردند.
در دانشگاه اموری در آتلانتا پلیس تلاش کرد معترضان را که بر روی چمن‌ها تحصن کرده بودند عقب بزند. اداره پلیس آتلانتا گفته است افسرانی که به درخواست کمک مسئولان کالج پاسخ دادند «با خشونت» مواجه شده و مجبور شدند از «محرک‌های شیمیایی» برای پراکنده کردن معترضان استفاده کنند.
فعالان معترض با برپایی تحصن‌ها و برپایی تظاهرات پرحاشیه خواستار برقراری آتش‌بس در جنگ رژیم اسرائیل علیه غزه و همچنین قطع روابط دانشگاهها با اسرائیل و همینطور شرکت‌هایی هستند که از این درگیری سود می‌برند.
این در حالی است که در شماری از دانشگاهها معترضان با دست گرفتن پرچم‌های حماس و حزب‌الله لبنان، از ورود دانشجویان یهودی به محوطه دانشگاهها جلوگیری کرده‌اند.
سازمان‌دهندگان تظاهرات در دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس در پیامی آنلاین گفتند: «به مدت ۲۰۱ روز، جهان در سکوت شاهد کشتار بیش از ۳۰ هزار فلسطینی توسط اسرائیل بود. امروز دانشگاه کالیفرنیا به دانشجویان سراسر کشور می‌پیوندد و از دانشگاه‌های دیگر می‌خواهد ارتباط خود را با شرکت‌هایی که از اشغال، آپارتاید و نسل‌کشی در فلسطین سود می‌برند قطع کنند.»
جرقه گسترش اعتراضات از زمانی زده شد که مسئولان دانشگاه کلمبیا در نیویورک تا نیمه‌شب ۲۵ آوریل به تحصن‌کنندگان در محوطه این دانشگاه، که نقطه کانونی اعتراضات در ایالات متحده هستند، مهلت دادند چادرهای خود را جمع کنند.
علیرغم این اولتیماتوم ریاست دانشگاه کلمبیا پنجشنبه شب با صدور بیانیه‌ای و با اشاره به «پیشرفت» در مذاکرات با معترضان، ضرب‌الاجل نیمه‌شب برای برچیدن چادرهای ضد‌اسرائیلی را لغو کرد.
دفتر مینوش شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «مذاکرات پیشرفت نشان داده و طبق برنامه ادامه دارد. ما خواسته‌های خود را داریم و آنها نیز خوسته‌های خود را دارند.»
همزمان روز پنجشنبه حامیان اسرائیل در مقابل محوطه دانشگاه کلمبیا در نیویورک اقدام به برگزاری تظاهرات کردند.
در همین حال تظاهرات علیه جنگ غزه و در حمایت از فلسطینیان در محوطه دانشگاه تگزاس در شهر آستین نیز برگزار شد. این در حالی است که ۹۳ نفر در محوطه دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لس‌آنجلس دستگیر شده‌اند.
در کالج امرسون در بوستون و در پی درگیری پلیس با معترضان، کلاس‌های آموزشی روز پنجشنبه لغو شد. پلیس با حمله به محوطه این دانشگاه چادر تحصن‌کنندگان را برچید و ۱۰۸ نفر را دستگیر کرد. این در شرایطی است که در دیگر دانشگاهها نظیر جورج تاون، جورج واشنگتن، هاروارد، براون، میشیگان اعتراض‌ها ادامه دارد.
حامیان اسرائیل و دیگرانی که نگران امنیت دانشگاه هستند به گزارش‌ها از اقدام‌ها و شعارهای «یهودی‌ستیزانه» استناد کرده‌اند و ادعا می‌کنند که دانشگاهها ارعاب علیه یهودیان و سخنان «نفرت‌انگیز» را تشویق می‌کنند. در مقابل تظاهرکنندگان که شامل تعدادی از دانشجویان یهودی هستند، اتهام «یهودی‌ستیزی» را رد کرده‌اند و از مقاماتی که آن را با مخالفت با رژیم اسرائیل یکسان می‌دانند انتقاد می‌کنند.
از سوی دیگر، جو بایدن رئیس‌جمهور ایالات متحده روز یکشنبه «یهودستیزی آشکار» را محکوم کرد و گفت چنین اعمالی «هیچ جایی در پردیس‌های دانشگاهی ندارد.»
کاخ سفید همزمان گفته است که رئیس‌جمهور از آزادی بیان در دانشگاه‌های ایالات متحده حمایت می‌کند.
پاسخ تُند سندرز به نتانیاهو: وقتی 34 هزار نفر را در غزه کشته‌اید، هیچ تظاهراتی ضدیهودی نیست
سناتور یهودی آمریکایی در پاسخ به اظهارات نتانیاهو که اعتراضات دانشجویی در آمریکا را ضدیهودی خوانده گفت، وقتی 34 هزار نفر را در غزه کشته و 77 هزار نفر را مجروح کرده‌اید هیچ اعتراضی ضدیهودی نیست.
سناتور ارشد, دموکرات آمریکایی برنی سندرز به اظهارات نخست وزیر رژیم صهیونیستی که اعتراضات به سیاستهای تل آویو در جنگ غزه را ضدیهودی خوانده واکنش نشان داد. سندرز گفت، «نه آقای نتانیاهو، این (اعتراضات) ضدیهودی یا در حمایت از حماس نیست»؛ اگر نگاه کنیم که دولت افراط گرای شما 34 هزار فلسطینی را کشته و بیش از 77 هزار نفر که 70 درصد آنها زن و کودک هستند را مجروح کرده است.
این سناتور ارشد آمریکایی افزود: وقتی با بمباران بیش از 221 هزار منزل مسکونی را در غزه تخریب، بیش از یک میلیون نفر را آواره و همه زیرساختهای مدنی را نابود می‌کنید این ضدیهودی نیست.
با افزایش اعتراضات دانشجویی در آمریکا به جنایات رژیم صهیونیستی در باریکه غزه، بنیامین نتانیاهو، طرفداران فلسطینی در دانشگاه‌های آمریکا را «یهودستیز» دانست و با «وحشتناک» خواندن این اعتراضات گفت که تظاهرات «باید متوقف شود.»طی روزهای گذشته دانشجویان چندین دانشگاه مختلف آمریکا با تحصن در دانشگاهها خواستار آن هستند که دانشگاهها همکاری خود را با هر شرکتی که در پیشبرد عملیات‌های نظامی رژیم صهیونیستی در غزه نقش دارد قطع کنند.
پلیس آمریکا تا کنون صدها نفر از دانشجویان حامی فلسطین را بازداشت کرده است.
سندرز که خود از مهاجران یهودی آمریکاست اضافه کرد، «این ضدیهودی نیست که تخریب همه 12 دانشگاه و 56 مدرسه غزه را محکوم کنیم..» این ضدیهودی نیست وقتی که بدانیم دولت شما سیستم درمانی و بهداشتی غزه و 26 بیمارستان این منطقه را از سرویس خارج کرده و بیش از 400 پرسنل درمانی را کشته است.وی در پایان گفته، «شما نمی‌توانید ما را از این جنگ غیراخلاقی منحرف کنید».
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در اعتراض به جنگ غزه از سمت خود استعفا کرد
«هاله غریط» سخنگوی عرب زبان وزارت خارجه آمریکا، در اعتراض به سیاست واشنگتن در قبال جنگ غزه، استعفای خود را اعلام کرد و این حداقل سومین استعفای این وزارتخانه به دلیل این موضوع است.
وبگاه این وزارتخانه نوشت که هاله معاون مدیر مرکز رسانه‌های منطقه‌ای در دبی نیز بوده و حدود ۲ دهه پیش به عنوان یک مقام سیاسی و حقوقی به وزارت امور خارجه پیوسته است.
هاله در پلتفرم شبکه اجتماعی (لینکدین) نوشت: در آوریل ۲۰۲۴ پس از ۱۸ سال خدمت برجسته در اعتراض به سیاست آمریکا در غزه استعفا دادم.
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در پاسخ به سوالی درباره این استعفا در کنفرانس مطبوعاتی روز پنجشنبه گفت که این وزارتخانه کانال‌هایی برای تبادل نظر کارمندان خود در صورت توافق نداشتن با سیاستهای دولت دارد.
استعفاهای قبلی
حدود یک ماه قبل از آن، آنیل شلین از دفتر حقوق بشر وزارت خارجه استعفای خود را اعلام کرد و جاش بول، مقام وزارت خارجه نیز اکتبر گذشته استعفا کرد.
طارق حبش، یکی از مقامات ارشد وزارت آموزش آمریکا-آمریکایی فلسطینی الاصل- ژانویه گذشته از سمت خود استعفا کرد.
ایالات متحده به دلیل حمایت از رژیم اشغالگر به دلیل تجاوز مستمر به غزه که منجر به شهادت بیش از ۳۴ هزار شهروند فلسطینی شده که بیشتر آنها زن و کودک هستند مورد انتقاد فزاینده بین‌المللی و گروه‌های حقوق بشری قرار گرفته است.
رویترز گفت که با افزایش تلفات جنگی، گزارش‌هایی از نشانه‌هایی از مخالفت در دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا وجود دارد.
نوامبر گذشته، بیش از هزار نفر از مقامات آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده، وابسته به وزارت خارجه، نامه‌ای سرگشاده را امضا کردند که در آن خواستار آتش‌بس فوری شدند.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد